خواص دارویی گیاه آویشن و طریقه ی مصرف آن

نام علمی – Thymus

آویشن از خانواده نعنا یا Labiatae است. آویشن یکی از شناخته شده ترین گیاهان دارویی است، از تیره نعنا. آویشن درختچه ای کوتاه و پر شاخه است، که برگهای نازک و متقابل دارد. دارای گل های سفید و چتری و منفرد است. گونه های مختلفی از آن در کوهستان های ایران به ویژه در کوه پایه های شهرستان اقلید می روید و نام های گوناگونی دارد. از جمله در همدان به آن آزربه و در کوخرد هرمزگان به آن اَوشُه می گویند. آویشن دارای طبع گرم و خشک است.

 

نحوه مصرف آویشن
خواص دارویی آویشن:

آویشن در طب سنتی ایران و اروپا، مصرف دارویی دارد. این گیاه علفی و معطر، دارای خواص دارویی بسیاری است، و از آن در صنایع غذایی، دارویی، بهداشتی و آرایشی استفاده متنوعی می شود. قسمت های دارویی این گیاه، سرشاخه های آن و برگ خشک شده آن است.

در طب سنتی از این گیاه به عنوان ضد اسپاسم، درمان سیاه سرفه، برونشیت، عفونت ریه، سرماخوردگی، آنفلوآنزا و برای درمان نفخ و گرفتگی های عضلانی استفاده می شود. اسم کهلیک اوتی (کاکوتی) برای گیاه .Ziziphous L است نه برای گیاه Thymus L استفاده امروزی و ثابت شده گیاه آویشن برای درمان آسم، سرفه های خشک مکرر، آمفیزم و برونشیت است.

چای دم کرده آن را نیز برای درمان عفونت گوش میانی، نفخ و تهوع استفاده می کنند، عصاره آویشن حاوی ماده ای به نام «تیمول» است، که برای بیماری آسم مفید است. حمام آویشن برای مبتلایان به دردهای عضلانی، مفصلی و روماتیسمی مفید است. ضماد آویشن برای نیش و گزیدگی حشرات موثر است. در حاملگی مصرف این گیاه ممنوع است، اما در دوران شیردهی منعی ندارد.

 

فواید و خواص دارویی آویشن

مضرات آویشن:

-آویشن غشای مخاطی را تحریک می کند.

– مصرف آویشن در برخی اوقات ممکن است باعث آلرژی شود اگر به گیاهان خانواده نعناع حساسیت دارید مانند ریحان کرفس رزماری و پونه کوهی از مصرف این گیاه خودداری کنید.

– آویشن برای افرادی که فشار خون دارند  مناسب نیست زیرا ثابت شده است که این گیاه حاوی ترکیباتی بوده که فشار خون را بالا میبرد.

 -آویشن وحشی می تواند تاثیرات بدی بر غده تیروئید داشته باشد.

 -در برخی از مطالعات و گزارشات نشان داده شده است که کسانی که از لیسترین به عنوان ضد عفونی کننده برای درمان مشکلات مزمن انگشت پا استفاده می کنند دچار التهابات پوستی می شوند ممکن است این اتفاق یک واکنش آلرژیک باشد بنابراین توصیه می شود که بر روی جراحات پوستی و در افراد مبتلا به آتوپی اجتناب شود.

– اگر سابقه بیماری قلبی یا زخم معده و یا سایر اختلالات دستگاه گوارش دارید از نوشیدن چای آویشن اجتناب کنید.

 

مضرات و مشکلات مصرف آویشن

روش مصرف :

برای مصرف این گیاه، ۱ تا ۴ گرم پودر خشک گیاه را در یک لیوان آب جوش دم کرده (به مدت ۲۰ دقیقه) بریزید. پس از صاف کردن محلول را شیرین کرده و ۳ بار در روز مصرف شود. در التهاب حنجره و لوزه ها و برای درمان آفت به صورت غرغره کردن استفاده شود. برای این منظور، یک استکان از پودر گیاه را در چهار استکان آب جوش آهسته به مدت ۲۰ دقیقه جوشانیده و پس از صاف کردن، برای شست وشوی دهان استفاده شود.

فرآورده های دارویی مختلفی از این گیاه ساخته شده و به طور گسترده مورد مصرف بیماران قرار می گیرد. از فرآورده هایی که به تأیید «نظارت بر امور دارو وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی» رسیده است، می توان «شربت توسیان»، «قطره توسیگل»، «قطره توسیوین»، «قطره تیم آرتا» و «شربت تیمکس» «شربت تیمیان» و«شربت برونکوتیدی» را نام برد. این فرآورده ها، همگی ضد سرفه و خلط آور هستند، و ایمنی مصرف آن ها در دوران شیردهی و بارداری به اثبات نرسیده است.

آویشن عامل تصفیه کننده خوبی بوده و در درمان بی خوابی و امراض جهاز هاضمه مفید است. اگر ۵ تا ۱۰ گرم اویشن را در یک لیتر آبجوش دم کرده و با کمی عسل به بیماران مبتلا به تنگی نفس و کلیه و مثانه و درد مفاصل و سیاتیک و خونریزی های رحم و ترشحات غیر طبیعی زنان بدهید، در دفع بیماری آن ها موثر واقع خواهد شد.

آویشن برای جلوگیری از ریزش مو نیز موثر است. ۲۰ گرم اویشن را در یک لیتر آب جوشانده شود، و هر چند روز یک بار به سر مالیده شود. ضمنا در خوردن آویشن نباید زیاده روی کرد زیرا باعث بروز البومین است .

 

 

 

خواص و مضرات نعناع را در این مطلب بخوانید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *